Wiersz Rafała Wojaczka „Prośba” należy do najwybitniejszych dokonań polskiej poezji erotycznej. Podmiotem lirycznym utworu jest kobieta, która zwraca się do kochanka.
Tytułowa prośba to słowa: Zrób coś, abym rozebrać się mogła jeszcze bardziej. Wprowadzają nas one w gęstą, pełną seksualności atmosferę wiersza – zarazem podkreślają jego głębszy wymiar.
Erotyka, o której pisze Wojaczek, nie sprowadza się do samego seksu, zbliżenia cielesnego. Już po przytoczonym fragmencie widać, że nie ono, a przynajmniej nie tylko ono, stanowi cel podmiotu lirycznego. „Ostatni listek wstydu już dawno odrzuciłam” – mówi. Bohatera jest już rozebrana, ale to jej nie wystarcza.
Pragnie ona czegoś, co można określić, jako totalne zjednoczenie z ukochanym. Zarówno fizyczne, jak i psychiczne.
Już w ostatni por skóry tak dawno mi wniknąłeś/Ze nie wierzę, iż kiedyś jeszcze nie być tam mogłeś. Dotychczas osiągnięta intymność, jakkolwiek głęboka, jest jednak tylko krokiem w drodze do wspomnianego zjednoczenia. Trudno powiedzieć, czy tę prośbę w ogóle można spełnić. Zapewne nie – ale być może w tym tkwi sensu utworu. Miłość, mówi nam Wojaczek ustami podmiotu lirycznego, jest skazana na niespełnienie. Ale w tym niespełnieniu odnaleźć można jej sens. Zjednoczenie z ukochaną osobą nigdy nie będzie pełne – ale samo dążenie do owego zjednoczenia umożliwia nam czerpanie szczęścia z życia.
Sens wiersza objawia się również w jego formie. Wojaczek obficie korzysta ze słownictwa kojarzącego się z bliskością i intymnością. Zarazem sformułowania te znajdują kontrast w pojęciach oznaczających samotność i niespełnienie. Dzięki temu komunikat poety tym mocniej dociera do czytelnika.
W czasach, gdy erotyka i seksualność kojarzą się coraz mocniej z tanią pornografią, warto wracać do wiersza Wojaczka. Jest on bowiem dowodem na to, że samo zrzucenie ubrań nie wystarczy –błaha nagość na okładkach czasopism pozostaje daleko od gorącego uczucia, jakie może połączyć dwoje ludzi.
Forma utworu (kilka informacji):
– nieregularny układ rymów
– trzynastozgłoskowiec
– apostrofa
„Witajcie kochane góry…” to wiersz Jana Kasprowicza pochodzący z tomu „Księga ubogich”. Liryk stanowi wyraz zachwytu poety nad pięknem...
Wiersz Bolesława Leśmiana „Poeta” poświęcony jest losom artysty – blaskom i niedolom jego życia. Dowiadujemy się z niego że tytułowy poeta to niebieski...
W bajce „Filozof i chłop” Ignacego Krasickiego ukazane zostają dwie postacie. Pierwszą z nich jest tytułowy filozof „mędrzec” co bardzo wiele myślał...
„Wiara” to wiersz Czesława Miłosza pochodzący z 1943 roku. Stanowi on część cyklu dwudziestu utworów znanych jako „Świat. Poema naiwne”....
Streszczenie Pewnego dnia w miasteczku nie wiadomo skąd zjawił się wielkolud który zajął całe boisko przeznaczone do zabaw. Dzieci nie miały się gdzie bawić dlatego...
Geneza Powieść „Anna Karenina” Lwa Tołstoja powstawała w latach 1873 – 1877. Pisarz mieszkał wówczas w Jasnej Polanie i wiódł szczęśliwe...
Streszczenie Pewien robot mając wyruszyć w daleką drogę postanowił wyposażyć się w elektrycznego przyjaciela. W tym celu udał się do wynalazcy o którym słyszał...
Pan Jones prowadzi farmę na której hoduje wiele zwierząt. Pewnego wieczoru stary knur Major organizuje zebranie wszystkich zwierząt. Opowiada wszystkim o swoim śnie...
Pochodzenie nazwy i autorstwo Nazwa Starego Testamentu została stworzona przez św. Pawła z Tarsu. Określenie „stary” nie oznacza anachronizmu lecz odnosi się...
