Wiersz Rafała Wojaczka „Prośba” należy do najwybitniejszych dokonań polskiej poezji erotycznej. Podmiotem lirycznym utworu jest kobieta, która zwraca się do kochanka.
Tytułowa prośba to słowa: Zrób coś, abym rozebrać się mogła jeszcze bardziej. Wprowadzają nas one w gęstą, pełną seksualności atmosferę wiersza – zarazem podkreślają jego głębszy wymiar.
Erotyka, o której pisze Wojaczek, nie sprowadza się do samego seksu, zbliżenia cielesnego. Już po przytoczonym fragmencie widać, że nie ono, a przynajmniej nie tylko ono, stanowi cel podmiotu lirycznego. „Ostatni listek wstydu już dawno odrzuciłam” – mówi. Bohatera jest już rozebrana, ale to jej nie wystarcza.
Pragnie ona czegoś, co można określić, jako totalne zjednoczenie z ukochanym. Zarówno fizyczne, jak i psychiczne.
Już w ostatni por skóry tak dawno mi wniknąłeś/Ze nie wierzę, iż kiedyś jeszcze nie być tam mogłeś. Dotychczas osiągnięta intymność, jakkolwiek głęboka, jest jednak tylko krokiem w drodze do wspomnianego zjednoczenia. Trudno powiedzieć, czy tę prośbę w ogóle można spełnić. Zapewne nie – ale być może w tym tkwi sensu utworu. Miłość, mówi nam Wojaczek ustami podmiotu lirycznego, jest skazana na niespełnienie. Ale w tym niespełnieniu odnaleźć można jej sens. Zjednoczenie z ukochaną osobą nigdy nie będzie pełne – ale samo dążenie do owego zjednoczenia umożliwia nam czerpanie szczęścia z życia.
Sens wiersza objawia się również w jego formie. Wojaczek obficie korzysta ze słownictwa kojarzącego się z bliskością i intymnością. Zarazem sformułowania te znajdują kontrast w pojęciach oznaczających samotność i niespełnienie. Dzięki temu komunikat poety tym mocniej dociera do czytelnika.
W czasach, gdy erotyka i seksualność kojarzą się coraz mocniej z tanią pornografią, warto wracać do wiersza Wojaczka. Jest on bowiem dowodem na to, że samo zrzucenie ubrań nie wystarczy –błaha nagość na okładkach czasopism pozostaje daleko od gorącego uczucia, jakie może połączyć dwoje ludzi.
Forma utworu (kilka informacji):
– nieregularny układ rymów
– trzynastozgłoskowiec
– apostrofa
„Hymn świętego Franciszka z Asyżu” to utwór Jana Kasprowicza pochodzący z tomu „Salve Regina” stanowiący niejako rehabilitację poety za bluźnierczy...
Streszczenie „Mam na imię Maciek” Głównym bohaterem utworu jest duch Maciek – syn Oktawiusza i Porcji. Ma 120 lat i choć jest doświadczonym duchem...
Streszczenie Początkiem narodzin świata był Chaos. To z niego wyłoniła się para bogów – Uranos i Gaja. Niebo i Ziemia byli rodzicami pokolenia tytanów...
„Biblia królowej Zofii” zwana inaczej „Biblią Szaroszpatacką” to jeden z ważniejszych zabytków istotny nie tylko z powodów religijnych...
Streszczenie W „Tygrysie i Róży” znów przenosimy się do sympatycznej rodziny Borejków zamieszkującej poznańskie Jeżyce. W domu nadal jest...
„Jestem Julią” to przejmujący erotyk Haliny Poświatowskiej. Już pierwsze wersy wprowadzają nas w nastrój poezji miłosnej. Imię Julia budzi oczywiste...
“Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta wykorzystuje topos księgi. Księga w tradycji literackiej to oznaka najwyższej tajemnej wiedzy przeznaczonej...
Geneza „Kubuś Fatalista i jego Pan” Diderota ukazał się w całości w 1796 roku już po śmierci autora jednak wcześniej czytelnicy francuscy i niemieccy poznali...
Czas i miejsce akcji geneza Nowela została opublikowana w 1891 roku na łamach czasopisma „Kraj”. Była ona efektem podróży autorki do Szwajcarii a jej akcja...
