Wiersz Rafała Wojaczka „Prośba” należy do najwybitniejszych dokonań polskiej poezji erotycznej. Podmiotem lirycznym utworu jest kobieta, która zwraca się do kochanka.
Tytułowa prośba to słowa: Zrób coś, abym rozebrać się mogła jeszcze bardziej. Wprowadzają nas one w gęstą, pełną seksualności atmosferę wiersza – zarazem podkreślają jego głębszy wymiar.
Erotyka, o której pisze Wojaczek, nie sprowadza się do samego seksu, zbliżenia cielesnego. Już po przytoczonym fragmencie widać, że nie ono, a przynajmniej nie tylko ono, stanowi cel podmiotu lirycznego. „Ostatni listek wstydu już dawno odrzuciłam” – mówi. Bohatera jest już rozebrana, ale to jej nie wystarcza.
Pragnie ona czegoś, co można określić, jako totalne zjednoczenie z ukochanym. Zarówno fizyczne, jak i psychiczne.
Już w ostatni por skóry tak dawno mi wniknąłeś/Ze nie wierzę, iż kiedyś jeszcze nie być tam mogłeś. Dotychczas osiągnięta intymność, jakkolwiek głęboka, jest jednak tylko krokiem w drodze do wspomnianego zjednoczenia. Trudno powiedzieć, czy tę prośbę w ogóle można spełnić. Zapewne nie – ale być może w tym tkwi sensu utworu. Miłość, mówi nam Wojaczek ustami podmiotu lirycznego, jest skazana na niespełnienie. Ale w tym niespełnieniu odnaleźć można jej sens. Zjednoczenie z ukochaną osobą nigdy nie będzie pełne – ale samo dążenie do owego zjednoczenia umożliwia nam czerpanie szczęścia z życia.
Sens wiersza objawia się również w jego formie. Wojaczek obficie korzysta ze słownictwa kojarzącego się z bliskością i intymnością. Zarazem sformułowania te znajdują kontrast w pojęciach oznaczających samotność i niespełnienie. Dzięki temu komunikat poety tym mocniej dociera do czytelnika.
W czasach, gdy erotyka i seksualność kojarzą się coraz mocniej z tanią pornografią, warto wracać do wiersza Wojaczka. Jest on bowiem dowodem na to, że samo zrzucenie ubrań nie wystarczy –błaha nagość na okładkach czasopism pozostaje daleko od gorącego uczucia, jakie może połączyć dwoje ludzi.
Forma utworu (kilka informacji):
– nieregularny układ rymów
– trzynastozgłoskowiec
– apostrofa
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Wiersz „Obłoki” stanowi część przedwojennej twórczości Czesława Miłosza. Przyszły noblista był wówczas młodym poetą związanym z wileńską...
Streszczenie „Mam na imię Maciek” Głównym bohaterem utworu jest duch Maciek – syn Oktawiusza i Porcji. Ma 120 lat i choć jest doświadczonym duchem...
Dytyramb to starożytna pieśń pochwalna na cześć Dionizosa – z niej wywodzą się takie gatunki jak tragedia i komedia. „Dytyramb” w podtytule wiersza Juliana...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Interpretacja Mit o Pigmalionie to przede wszystkim opowieść o uczuciu którym obdarza się osobę niezwykłą osobę idealną. Stworzona kobieta to ideał ucieleśnienie...
Streszczenie Osoby: AA XX Akcja utworu rozgrywa się w brudnym pomieszczeniu którego ściany „przyozdobione” są zaciekami. Z sufitu zwisa goła żarówka....
Streszczenie „Nowe szaty cesarza” to baśń Hansa Christiana Andersena. Opowiada ona o władcy który uwielbiał zdobne szaty i jak mówi autor całe...
Geneza Powieść „Anna Karenina” Lwa Tołstoja powstawała w latach 1873 – 1877. Pisarz mieszkał wówczas w Jasnej Polanie i wiódł szczęśliwe...
