„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza, będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych utworach stanowiących ów cykl, tak i w omawianym tekście Miłosz oferuje nam wejście w świat nieco odrealniony, świat widziany z punktu widzenia dziecka. Nie oznacza to jednak, że wiersz nie skrywa głębokiej myśli filozoficznej – wręcz przeciwnie. Owa dziecięca perspektywa służy poecie do zmierzenia się z ważnym problemem życiowym.
Treść utworu jest pozornie prosta. Obserwujemy w nim „makowy” świat:
Na ziarnku maku stoi mały dom,
Psy szczekają na księżyc makowy
I nigdy jeszcze tym makowym psom,
Że jest świat większy-nie przyszło do głowy.
Tak naprawdę chodzi oczywiście o naszą planetę. Z punktu widzenia kosmosu, z punktu widzenia nieskończoności Ziemia to ziarnko – naprawdę nic więcej. Bo czy naprawdę nasza planeta tak wiele się różni od ziarnka maku w ogrodzie? Poeta w to powątpiewa.
Jak należy rozumieć ów utwór? Przede wszystkim musimy sobie uświadomić, że został on spisany w trakcie II wojny światowej, najokrutniejszego z ludzkich konfliktów. Miliony ludzi postradało wówczas życie w walkach lub egzekucjach. Niemal wszyscy europejscy Żydzi zostali zgładzeni przez zbrodnicze siły III Rzeszy, a setki tysięcy ludzi zostało zmuszonych do pracy na rzecz imperium Hitlera, jako niewolnicy. Miłosz obserwuje ten okrutny los, jaki spotyka Europę i postanawia przypomnieć czytelnikom (i samemu sobie) stare stoickie zasady. Przypomina więc, że wszystko jest względne – jednak nie po to, żeby uznać moralność za bezwartościową. Przecież czujemy sympatię do makowego domku i makowych psów, nie pragniemy ich zagłady. Owa względność, którą Miłosz ma na myśli, służy osiągnięciu spokoju ducha. Autor przypomina, że zło kiedyś się skończy, bo nawet największe bestialstwo nie jest w stanie zniszczyć ładu kosmosu. Ładu, który zawarty jest zarówno w układzie gwiazd, jak i w ziarnkach maku.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– jedenastozgłoskowiec
– epitet (makowe psy)
„Stary człowiek i morze” to najbardziej znana z powieści Ernesta Hemingwaya. Akcja rozgrywa się na Kubie zapewne na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych...
Utwór zatytułowany „Stepy akermańskie” to sonet który otwiera cały cykl „Sonetów krymskich” napisanych przez Adama Mickiewicza....
„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym...
Streszczenie Dedykacja „Faust” rozpoczyna się dedykacją o charakterze inwokacyjnym. Przywołane zostają w niej duhy zwiewne które symbolizują przeszłość....
We fraszce podmiot liryczny zwraca się do zdrowia zauważając że jest ono potrzebne by cieszyć się jakimikolwiek radościami życia. Bez niego nie dają szczęścia ani...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Opracowanie Mit o Tantalu to opowieść o ulubieńcu bogów który przez swą zuchwałość został skazany na wieczną karę. Mit może być interpretowany przede...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”...