„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza, będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych utworach stanowiących ów cykl, tak i w omawianym tekście Miłosz oferuje nam wejście w świat nieco odrealniony, świat widziany z punktu widzenia dziecka. Nie oznacza to jednak, że wiersz nie skrywa głębokiej myśli filozoficznej – wręcz przeciwnie. Owa dziecięca perspektywa służy poecie do zmierzenia się z ważnym problemem życiowym.
Treść utworu jest pozornie prosta. Obserwujemy w nim „makowy” świat:
Na ziarnku maku stoi mały dom,
Psy szczekają na księżyc makowy
I nigdy jeszcze tym makowym psom,
Że jest świat większy-nie przyszło do głowy.
Tak naprawdę chodzi oczywiście o naszą planetę. Z punktu widzenia kosmosu, z punktu widzenia nieskończoności Ziemia to ziarnko – naprawdę nic więcej. Bo czy naprawdę nasza planeta tak wiele się różni od ziarnka maku w ogrodzie? Poeta w to powątpiewa.
Jak należy rozumieć ów utwór? Przede wszystkim musimy sobie uświadomić, że został on spisany w trakcie II wojny światowej, najokrutniejszego z ludzkich konfliktów. Miliony ludzi postradało wówczas życie w walkach lub egzekucjach. Niemal wszyscy europejscy Żydzi zostali zgładzeni przez zbrodnicze siły III Rzeszy, a setki tysięcy ludzi zostało zmuszonych do pracy na rzecz imperium Hitlera, jako niewolnicy. Miłosz obserwuje ten okrutny los, jaki spotyka Europę i postanawia przypomnieć czytelnikom (i samemu sobie) stare stoickie zasady. Przypomina więc, że wszystko jest względne – jednak nie po to, żeby uznać moralność za bezwartościową. Przecież czujemy sympatię do makowego domku i makowych psów, nie pragniemy ich zagłady. Owa względność, którą Miłosz ma na myśli, służy osiągnięciu spokoju ducha. Autor przypomina, że zło kiedyś się skończy, bo nawet największe bestialstwo nie jest w stanie zniszczyć ładu kosmosu. Ładu, który zawarty jest zarówno w układzie gwiazd, jak i w ziarnkach maku.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– jedenastozgłoskowiec
– epitet (makowe psy)
Streszczenie Powieść młodzieżowa „Szósta klepka” autorstwa Małgorzaty Musierowicz opowiada o nastolatce – młodej Cesi Żakównie która...
Razu pewnego żył sobie bogaty człowiek który miał żonę i córkę. Kiedy dziewczynka była jeszcze mała jej mama zachorowała i umarła. Przed śmiercią poleciła...
W 1568 roku ukazało się jedno z ważniejszych dzieł Mikołaja Reja tzw. „Zwierciadło”. Utwór łączył wiersz i prozę – a częścią prozatorską...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Geneza Wydanie „Niemców” - jednego z najważniejszych dramatów w dorobku Leona Kruczkowskiego - miało miejsce w 1949 r. a więc cztery lata po zakończeniu...
Wiersz Zbigniewa Herberta „Pan Cogito o cnocie” jak wskazuje sam tytuł stanowi wypowiedź podmiotu lirycznego na temat roli cnoty w historii i w pojedynczej ludzkiej...
„Z głową na karabinie” to wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pochodzący z grudnia 1943 roku. Baczyński uznawany jest za sztandarowego przedstawiciela pokolenia...
W satyrze „Małżeństwo” Ignacy Krasicki roztrząsa tematy wydawałoby się dość egzotyczne jak na osobę jego pokroju – musimy pamiętać w końcu że był...
Streszczenie Akt pierwszy Scena pierwsza Pokój w zamku Cześnika; mężczyzna rozmawia z Dyndalskim - swoim sługą. Roztacza wizję szczęśliwego małżeństwa z Podstoliną...
