„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza, będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych utworach stanowiących ów cykl, tak i w omawianym tekście Miłosz oferuje nam wejście w świat nieco odrealniony, świat widziany z punktu widzenia dziecka. Nie oznacza to jednak, że wiersz nie skrywa głębokiej myśli filozoficznej – wręcz przeciwnie. Owa dziecięca perspektywa służy poecie do zmierzenia się z ważnym problemem życiowym.
Treść utworu jest pozornie prosta. Obserwujemy w nim „makowy” świat:
Na ziarnku maku stoi mały dom,
Psy szczekają na księżyc makowy
I nigdy jeszcze tym makowym psom,
Że jest świat większy-nie przyszło do głowy.
Tak naprawdę chodzi oczywiście o naszą planetę. Z punktu widzenia kosmosu, z punktu widzenia nieskończoności Ziemia to ziarnko – naprawdę nic więcej. Bo czy naprawdę nasza planeta tak wiele się różni od ziarnka maku w ogrodzie? Poeta w to powątpiewa.
Jak należy rozumieć ów utwór? Przede wszystkim musimy sobie uświadomić, że został on spisany w trakcie II wojny światowej, najokrutniejszego z ludzkich konfliktów. Miliony ludzi postradało wówczas życie w walkach lub egzekucjach. Niemal wszyscy europejscy Żydzi zostali zgładzeni przez zbrodnicze siły III Rzeszy, a setki tysięcy ludzi zostało zmuszonych do pracy na rzecz imperium Hitlera, jako niewolnicy. Miłosz obserwuje ten okrutny los, jaki spotyka Europę i postanawia przypomnieć czytelnikom (i samemu sobie) stare stoickie zasady. Przypomina więc, że wszystko jest względne – jednak nie po to, żeby uznać moralność za bezwartościową. Przecież czujemy sympatię do makowego domku i makowych psów, nie pragniemy ich zagłady. Owa względność, którą Miłosz ma na myśli, służy osiągnięciu spokoju ducha. Autor przypomina, że zło kiedyś się skończy, bo nawet największe bestialstwo nie jest w stanie zniszczyć ładu kosmosu. Ładu, który zawarty jest zarówno w układzie gwiazd, jak i w ziarnkach maku.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– jedenastozgłoskowiec
– epitet (makowe psy)
Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością z jaką ludzie traktuję swoje ciała. W utworze przedstawione zostaję...
Fraszka „O doktorze Hiszpanie” przedstawia dowcipną anegdotę związaną z okresem gdy Kochanowski żył na dworze królewskim. Doktor Hiszpan to Piotr Rozjusz...
Geneza „Wakacje z duchami” to powieść Adama Bahdaja która ukazała się w 1962 r. w Warszawie. Książka ta należy do literatury typowo młodzieżowej....
„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...
„Dar” Czesława Miłosza to wiersz który powstał w 1971 roku i wszedł w skład tomu „Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada”. Utwór stanowi...
Campo di Fiori uznawany jest powszechnie za jeden z najbardziej poruszających wierszy Czesława Miłosza. Jego wersy spisane zostały w 1943 roku czyli roku w którym...
Pełny tytuł słynnej powieści Jonathana Swifta to „Podróże do wielu odległych narodów świata w czterech częściach przez Lemuela Gullivera początkowo...
„Melodia mgieł nocnych” należy do tatrzańskiej poezji Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Wiersz został opatrzony podtytułem „Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym”...
„Film amerykański” to wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Utwór poświęcony jest przemijaniu i związkom sztuki z życiem. Punktem wyjścia do refleksji...
