Jednym z najciekawszych, a zarazem najbardziej tajemniczych motywów pojawiających się w „Makbecie” Williama Szekspira jest sen. Już sama sceneria, w której rozgrywają się wydarzenia, przywodzi na myśl koszmar lub niepokojącą marę. Budzące lęk pohukiwania, przerażające jęki oraz zimne i mroczne zamczyska – elementy te budują niesamowity nastrój tragedii.
Tytułowy bohater zabija Dunkana, gdy ten pogrążony był we śnie. Bezpośrednio po tym uczynku słyszy głos mówiący: nie zaśniesz więcej! / Makbet sen zabił, zabił sen niewinny, / Sen, co rozplata trosk zwikłany motek, / Śmierć dnia każdego, ciężkiej pracy kąpiel, Ożywczy balsam utrapionej myśli, / Wielkiej natury drugie ludziom danie, / Przysmak najlepszy biesiady żywota. Jest to nie tylko zapowiedź klęski uzurpatora, ale także oskarżenie go o morderstwo człowieka bezbronnego, pogrążonego w błogim spokoju. Fakt ten można więc rozpatrywać jako podkreślenie tchórzostwa bohatera, który uciekł się do godnego pogardy sposobu, by sięgnąć po koronę.
Motyw snu związany jest także z postacią Banka – przyjaciela Makbeta. Jeszcze przed popełnieniem morderstwa przez tana Glamis i Kawdoru jego towarzysz przeczuwał nadciągające wydarzenia. Nocą nawiedził go sen, w czasie którego ponownie dostrzegł trzy wiedźmy. Banko nie mógł jednak powstrzymać Makbeta, a wkrótce sam stał się jego ofiarą.
Zgodnie ze słowami, jakie usłyszał tytułowy bohater, miał on nigdy nie zaznać snu. Zmiany zachodzące w psychice uzurpatora zupełnie pozbawiły go spokoju (kojarzonego ze snem), obficie sprowadzając różnorodne mary. Makbet widzi ducha dawnego przyjaciela, co sprowadza na niego atak szaleństwa. Żona uzurpatora pragnie wytłumaczyć to zmęczeniem nowego władcy, lecz zgromadzeni łatwo odgadują prawdziwe przyczyny jego zachowania. Obłęd dotyka także Lady Makbet – i ona nie może ukoić napiętych nerwów, błąkając się po komnatach zamku i pragnąc za wszelką cenę obmyć zbroczone ręce.
Błogosławieństwo snu nie spada na zbrodniarzy. Niespokojne sumienie nie pozwala im odnaleźć ładu, z każdym wschodem słońca przybliżając ich do ostatecznej klęski. Oniryczna rzeczywistość utworu, nieziemskie postaci i tajemnicze znaki – wszystko to podkreśla okrucieństwo, jakiego dopuścił się Makbet, wiarołomnie mordując króla. Dlatego spotykając go kara jawi się jako sprawiedliwa i przywracająca panujący wcześniej porządek.
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Geneza „Ten obcy” to psychologiczna powieść dla młodzieży autorstwa Ireny Jurgielewiczowej. Została wydana w 1961 r. Zaś w 1975 r. powstała jej kontynuacja...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający...
Streszczenie Podczas przedstawienia Iwan Dmitriewicz Czerwiakow poczuł się nieco gorzej. Kichnąwszy zauważył że ubrudził on przy tym obecnego na przedstawieniu Bryzżałowa....
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja noweli dzieje się na wsi w miejscu które zamieszkiwane jest przez Michasia oraz osobę go nauczającą. Można wywnioskować że przysparzająca...
