Unikalne i sprawdzone teksty

Wzorce osobowe średniowiecza – ideały przeszłości czy wartości aktualne dzisiaj?

Średniowiecze było epoką, która ukształtowała silne wzorce godne naśladowania. Ówcześni ludzie posiadali jasne wskazówki co do tego jak powinien zachowywać się rycerz, władca czy idealny święty, którym był wówczas asceta. Wydaje się, że utrwalane na kronikach, opowieściach o rycerzach i hagiografiach wzorce odeszły w niepamięć. Jednak moim zdaniem są one nadal aktualne.

Mimo postępującej laicyzacji społeczeństwa zaobserwować można również pojawienie się grup, które wierzą niezwykle głęboko i są gotowe do różnorodnych poświęceń. Odrzucenie dobrodziejstw doczesnych i zachowanie umiaru w konsumpcyjnym społeczeństwie jest dla mnie przejawem współczesnego ascetyzmu. Poczynienie wyrzeczeń w imię stania się lepszą osobą. Może i te postawy nie mają zawsze głęboko religijnego podłoża oraz nie przyjmują tak skrajnych postaci jak w przypadku świętego Aleksego, ale zdają się być one nadal aktualne. W nieco zmienionej formie, ale nadal ważne i warte analizy.

Wzorzec władcy uległ wielkim zmianom od czasów średniowiecza. Obecnie coraz więcej mówi się o pustych obietnicach polityków, nie zaś o składaniu deklaracji mających pokrycie w rzeczywistości. Mimo to, można powiedzieć, że ludzie oczekują tego, czym charakteryzował się średniowieczny władca – oddania dla kraju oraz ludu. Wymóg odwagi i chęci walki, którą charakteryzowali się władcy opisani w średniowiecznych kronikach nie jest już tak ważny. Mimo iż zdaje się, że obecnie polityka wyzbyta jest jakichkolwiek wartości, można odnieść wrażenie, że przeciętny wyborca oczekuje oddania, uczciwości i postawy władcy, która przybliża go do ideału średniowiecza.

Postać Rolanda czy też innych rycerzy wydaje się być nieprzystającą do naszych czasów. Mimo to można zauważyć, że cechujące ich przymioty są nadal cenione. Odwaga, skłonność do poświęceń w imię wyższej sprawy, gotowość do walki i umiejętności doceniane są także w dzisiejszych czasach. I choć mało który kraj potrzebuje współczesnych Rolandów, można stwierdzić, że wzorce przetrwały w społecznym pojmowaniu cnoty.

Moim zdaniem wzorce osobowościowe średniowiecza to nie tylko ideały przeszłości. Jak pokazałem w poprzednich akapitach, mimo zmian, które zaszły w samym społeczeństwie, ideały nadal są ważne. Niezależnie od tego czy są respektowane, nadal w społeczeństwie funkcjonują jako wzorce właściwego postępowania.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Mendel gdański – streszczenie...

Streszczenie Mendel to 67 letni mężczyzna który od niemalże 30 lat prowadzi swój zakład introligatorski w miejscu w którym rozpoczyna się akcja. Staruszek...

Folwark zwierzęcy – opracowanie...

Geneza George Orwell napisał „Folwark zwierzęcy” w 1944 roku. Na genezę książki złożyły się doświadczenia pisarza podczas wojny domowej w Hiszpanii oraz...

Makbet jako tragedia szekspirowska...

Dorobek artystyczny Williama Szekspira wciąż cieszy się olbrzymią popularnością. Jego dzieła nadal wystawianie są na deskach teatrów i stanowią źródło...

Malowany ptak – streszczenie skrótowe...

„Malowany Ptak” pozostaje najsłynniejszą powieścią Jerzego Kosińskiego. Tuż po premierze w 1965 roku książka stała się prawdziwym wydarzeniem literackim...

Giaur – opracowanie interpretacja...

Geneza „Giaur” to powieść poetycka George’a Byrona która ukazała się w 1813 r. Co ciekawe to pierwszy utwór tego autora o tematyce związanej...

Cechy klasyczne i romantyczne w...

„Oda do młodości” to utwór który stanowi przedstawienie cech klasycznych i romantycznych na zasadzie kontrastów. Dostrzec można krytykę klasycznego...

Wędrówką życie jest człowieka...

„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć że jak żadne inne jego dzieło ten krótki utwór streszcza...

Dobranoc – interpretacja i analiza...

„Dobranoc” jest sonetem Adama Mickiewicza który wszedł cykl utworów napisanych w 1826 r. nazwanych „Sonetami odeskimi” i wydanych równolegle...

Chrystus miasta – interpretacja

Wiersz Juliana Tuwima „Chrystus miasta” może być interpretowany jako wyraz obrzydzenia autora do współczesnego mu miasta z jego patologiami i degeneracją...