Romantyzm był epoką literacką, która wykształciła specyficzny i bardzo wyrazisty rodzaj bohatera literackiego. W swoich dziełach twórcy tego okresu ukazywali jednostki wybitne, często nierozumiane przez społeczeństwo. Kluczowy moment biografii takich postaci stanowiło podjęcie decyzji o poświęceniu się wzniosłej idei (w polskiej literaturze jest nią zazwyczaj ojczyzna) lub ważnej dla bohatera sprawie. Postanowienie to wiązało się z metamorfozą bohatera, zmianą jego systemu wartości.
Polska literatura może pochwalić się wieloma wspaniałymi kreacjami bohaterów romantycznych. Wśród nich wyróżnić można m. in. księdza Robaka, Konrada Wallenroda, Konrada (Gustawa) i Kordiana. Wszyscy oni mają pewną cechę wspólną - najważniejszą wartością staje dla nich ojczyzna. To właśnie dla niej decydują się poświęcić swe życie.
Henryk Sienkiewicz napisał „Potop” w czasie trwania pozytywizmu, epoki przeciwstawnej do romantyzmu. Sam autor nie ukrywał jednak, iż żywo interesował się dokonaniami poprzednich pokoleń. Potwierdzeniem tego zdaje się być fakt, że konstrukcja głównego bohatera powieści - Andrzeja Kmicica - nosi cechy romantycznej kreacji postaci literackiej.
Czytelnik i Aleksandra Billewiczówna poznają chorążego orszańskiego jako zuchwałego szlachcica. Szybko okazuje się, iż wachlarz jego negatywnych cech jest znacznie szerszy. Krótki pobyt Kmicica w Wodoktach, Lubiczu i okolicy skutkuje krwawą rzezią i spaleniem Wołmontowicz. Bohater bierze okrutny odwet za uśmiercenie swych towarzyszy, którzy siali popłoch w okolicy, urządzając pijatyki i wywołując awantury. Od podobnych rozrywek nie stronił sam Kmicic, skutkiem czego utracił miłość Oleńki Billewiczówny. Odzyskać przychylność wnuczki pułkownika Herakliusza mógł tylko poprzez zadośćuczynienie szlachcie laudańskiej. By zaskarbić sobie ich łaskę, bohater postanowił poświęcić się ojczyźnie.
Kmicic przechodzi przemianę, której symbolicznym początkiem jest zmiana nazwiska na Babinicz. Wypowiada on posłuszeństwo zdrajcy - Januszowi Radziwiłłowi - i samodzielnie (z Kiemiliczami) udaje się na Śląsk. Po drodze bohatersko broni Jasnej Góry, a dotarłszy do króla, ryzykuje własne życie w obronie Jana Kazimierza podczas starcia w wąwozie nieopodal Nowego Targu. Nowa droga Kmicica to nie tylko bohaterskie czyny, ale także wytrwała i cierpliwa praca nad samym sobą. Potwierdzeniem sukcesu chorążego orszańśkiego jest fakt, iż poznawszy miejsce pobytu Oleńki, nie zdecydował się jechać do niej, lecz konsekwentnie wypełniał rozkazy.
Jako romantyczne postrzegać można także uczucie, jakie główny bohater żywi do Aleksandry Billewiczówny. To właśnie ono motywuje Kmicica do odkupienia swych win. Miłość ta jest głęboka i autentyczna, oparta na szacunku i zrozumieniu.
Andrzej Kmicic jest jedną z najciekawszych postaci obecnych w polskiej literaturze. Łączy on cechy typowego szlachcica sarmaty z charakterystycznymi dla romantyzmu indywidualizmem i oddaniem wyższym wartościom.
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...
Pozytywizm jako nurt ideowy rozwijał się na ziemiach polskich po upadku powstania styczniowego - jego początek datowany jest więc na rok 1864. Kolebką tego nowego prądu...
Trzecia część „Dziadów” Adama Mickiewicza jest dziełem wyjątkowym zajmującym szczególne miejsce w rodzimym dorobku kulturalnym. Utwór ze...
Wysoki sądzie szanowni ławnicy! Chciałem wznieść akt oskarżenia przeciw jednemu z najokrutniejszych władców w całej historii Słowian! Nie dopuścił się on jednak...
Juliusz Verne to według mnie jeden z najciekawszych pisarzy jacy żyli w XIX wieku! Była to epoka obfitująca w wielkich literatów – wtedy tworzyli Henryk Sienkiewicz...
Bohaterowie powieści z początku XXI wieku niosą na swych barkach wszystkie te problemy które towarzyszą współczesnemu człowiekowi. Nierzadko znajdują się...
Wiosna to najpiękniejsza pora roku. To czas w którym wszystko rozkwita na nowo. Najpiękniej widać jej działanie w sadach. Sad wiosną jest miejscem niezwykłym które...
Czekając aż Marcin i Kostek wpadną do mnie rozpaliłem ognisko i ruszyłem do lasu na grzyby by zobaczyć czy w sprawdzonych przeze mnie miejscach jest jeszcze co zbierać....
Chociaż życie nie szczędzi nam smutnych chwil porażek i rozczarowań to jednak warto skupić się w nim przede wszystkim na tym co warto kochać. Przecież obok wszystkiego...