Sentymentalizm – cechy, przedstawiciele, opis, założenia | wypracowanie

Cechy, opis, założenia

Sentymentalizm był kierunkiem powstałym w okresie oświecenia, a więc czas jego popularności przypadał na okres około XVIII wieku  aż do początków romantyzmu w XIX wieku. Elementy założeń charakterystycznych dla sentymentalizmu odnaleźć można było w późniejszej romantycznej twórczości.

Sentymentalizm był kierunkiem, który podkreślał wagę uczuć. Istotne były emocje, przeżycia. Ważnym było także zainteresowanie się na nowo naturą. Stała się ona ważnym elementem rozważań. Sentymentaliśc dostrzegli wartość wsi i jej kultury. Zainteresowanie ludowością, które było tak istotnym w romantyzmie miało swoje korzenie właśnie w nurcie sentymentalnym. Wrażliwość była postrzegana jako zaleta, a bohaterowie przedstawieni w utworach sentymentalnych posiadali wyraziste osobowości, co również zostało wykorzystane później przez twórców romantycznych, którzy podkreślali wybitność jednostki.

Przedstawiciele

Utworem, któy najmocniej kojarzony jest z nurtem jest „Podróż sentymentalna przez Francję i Włochy” autorstwa L. Sterne'a. Jan Jakub Rosseau to kolejne z nazwisk dla nurtu najważniejszych. W Polsce jednym z twórców sentymentalnych był Franciszek Karpiński, który zasłynął między innymi utworem zatytułowanym „Laura i Filon”. Kolejnym ze znanych polskich twórców sentymentalnych był Franciszek Dionizy Kniaźnin. Sentymentalne cechy posiadała również twórczość Juliana Uryna Niemcewicza.