„Proces” Franza Kafki ma opinię jednej z najbardziej pesymistycznych książek XX wieku. Paradoksalnie, właśnie owa mroczna wizja doskonale wyraża przemiany, jakie zaszły w owym stuleciu – stuleciu totalitaryzmów, dyktatur i ludobójstwa. Dzieło Kafki przenika nastrój tragizmu, niemal antyczny fatalizm.
Powieść opowiada o Józefie K., zwykłym człowieku, urzędniku bankowym, który żyje w jakimś niesprecyzowanym mieście. W dniu trzydziestych urodzin do jego mieszkania wdziera się dwóch agentów i aresztuje go. Bohater wkrótce zostaje uwolniony, jednak dowiaduje się, że postępowanie przeciw niemu będzie się toczyć dalej. Już tutaj widać tragiczny sens dzieła – Józef K. jest na wolności, ale z drugiej strony ciągle wisi nad nim widmo uwięzienia. Nie zna on zarzutów, jakie zostały mu postawione, co tylko potęguje jego bezradność. Skoro bohater nie ma pojęcia, za co ma odpowiadać, to nie jest w stanie sformułować żadnej rozsądnej linii obrony. Ciągły lęk staje się jego udziałem, myśli o procesie prześladują go w domu i w pracy. Jednak nie jest to lęk wyimaginowany – w końcu sprawa kończy się ponownym aresztowaniem i egzekucją Józefa K.
Właśnie owa niemożliwość wydostania się spomiędzy trybów sądowej machiny stanowi najbardziej tragiczny element powieści. Próbując poznać mechanizmy działania tej instytucji, Józef K. dowiaduje się, że nie ma ucieczki przed jej siepaczami. Nawet zwolnienie oznacza tylko odroczenie – bowiem kolejne aresztowanie nastąpi z pewnością za jakiś czas. Przypadkowo poznany ksiądz nie przynosi bohaterowi żadnej ulgi – jedyne, co może zalecić, to pogodzenie się z losem. Nawet przestrzeń wydaje się sprzysięgać przeciw Józefowi, podkreślając brak możliwości ucieczki – korytarze sądowych gmachów są ciemne, duszne i przytłaczające.
Franz Kafka przedstawił nam wizję tragiczną i przerażającą. Opisał jednostkę bezsilną wobec państwowego molocha, jednostkę skazaną wręcz na zagładę. Być może najbardziej przerażająca w tym wszystkim jest świadomość, iż była to wizja prorocza – hitlerowska III Rzesza i stalinowski Związek Sowiecki wcieliły ją w życie już dekadę po śmierci Kafki.
Widmo – objawia się Marysi. Jest to zmarły narzeczony dziewczyny malarz Ludwik de Laveaux. Mężczyzna zmarł w Paryżu gdzie wyjechał studiować. Zaręczył się z...
„Kompozycja VII” Wassila Kandinsky’ego wydawać się może dziełem pełnym chaosu i nieuporządkowania. Widz który nie zna korzeni dzieła wyrobić...
Róża ma niezwykły kolor i piękny zapach. Jej płatki są barwy czerwonej. Nieco ciemniejsze im bliżej środka kwiatu jaśniejsze na końcach płatków prezentują...
Homo viator to topos którego nazwa zaciągnięta jest z języka łacińskiego i oznacza podróżnego pielgrzyma. Zatem odnosi się do człowieka wędrującego doświadczającego...
Edyp wychował się w Koryncie na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło że wiódł tam szczęśliwe spokojne życie. Niestety nazywano go podrzutkiem co sprawiało...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Mesjanizm był jednym z najbardziej wyrazistych prądów ideowych w dziejach polskiej myśli. Polacy szukali nadziei na odrodzenie podzielonego przez zaborców państwa...
W wielu filmach i powieściach pojawia się krajobraz wojenny. Właściwie każdy z nas zetknął się z tego typu kinem a także widział fotografie wykonane przez słynnych...
Definicja i wyznaczniki gatunku Elegia to utwór który podobnie jak tren posiada charakter żałobny choć nie zawsze zakres tematyczny elegii tożsamy jest z tematami...
