Zmiażdż moje serce, Boże, jak zmurszałą ścianę to incipit „Sonetu XIV” Johna Donne’a w przekładzie Stainsława Barańczaka. Już pierwszy wers sugeruje, że treścią utworu jest niezwykle intymne błaganie skierowane w stronę Stwórcy.
Analiza
„Sonet XIV” jest utworem stychicznym, co oznacza, że nie cechuje się charakterystyczną dla gatunku budową, a zgodna pozostaje jedynie liczba wersów (14). Liczba zgłosek w każdej linijce jest równa – wynosi 13.
Dzieło angielskiego poety wpisuje się w nurt liryki zwrotu do adresata, a ze względu na temat: refleksyjno - filozoficznej. Prąd ten, charakterystyczny dla twórczości baroku, określany jest mianem metafizycznego.
Koncept liryku oparty jest na motywie batalii dobra i zła o duszę człowieka – podmiot liryczny pragnie oddać się w opiekę twórcy. Uwagę zwraca także zróżnicowana warstwa stylistyczna dzieła. Rozpoczyna się ono rozbudowaną apostrofą do Boga. Pojawiają się także epitety (zmurszała ściana), przerzutnie, antytezy (swoim jeńcem / Gdy mnie uczynisz, wolność dopiero posiędę oraz I tylko gdy mnie weźmiesz gwałtem, czysty będę), porównanie (Zmiażdż moje serce, Boże, jak zmurszałą ścianę) oraz metafory (miasto zdobyte, miasto pokonane)
Układ rymów w sonecie jest niejednorodny. Początkowo pojawiają się okalające (abba), następnie przeplatane (cdcd), a ostatni dwuwiersz rymuje się parzyście (dd).
Interpretacja
Rozpoczynająca utwór prośba może wydawać się nietypowa. Jednak w ten sposób podmiot liryczny zwraca się do Boga, by zaznaczył swą obecność w jego życiu, okazując przy tym swą olbrzymią moc. Dotychczas przecież jedynie potajemnie muskał go swym blaskiem, a tym, czego potrzebuje ja liryczne, jest potężna interwencja. Niech mnie Twoja moc złamie i zemnie, / Spali, odnowi; zwal mnie z nóg – dopiero wstanę – fragment ten wyraźnie podkreśla intencje nadawcy komunikatu. Jego prośba nie jest umotywowana brakiem przekonania lub wiary w istnienie Boga, on pragnie powstać, mając wsparcie Stwórcy.
Następny wers wprowadza metaforę miasto zdobyte. Określa ona podmiot liryczny, który w sytuacji odwiecznej wojny znalazł się w posiadaniu wrogich sił. Rozum – namiestnik Boga – okazał się niewystarczającą obroną przed zakusami zła. Ja mówiące wyznaje: Tak, kocham Cię, chcę Twojej miłości, lecz jeszcze / Ciągle Twój nieprzyjaciel jest mym oblubieńcem. Te dramatyczne słowa podkreślają rozdarcie podmiotu lirycznego, rozdarcie zupełnie niezależne od jego woli. Chociaż pragnie zmierzać w stronę Boga, jest przecież miastem zdobytym, którego obrona zawiodła. Dlatego prosi Stwórcę, by rozwiązał krępujące go sznury.
Ostatnie błaganie ja mówiącego wyraża pragnienie stania się jeńcem Boga (weź mnie w siebie, uwięź). Paradoksalnie, to właśnie w tym akcie widzi możliwość odzyskania wolności (swoim jeńcem / Gdy mnie uczynisz, wolność dopiero posiędę). Podkreśla także, znowu przy użyciu antytezy, iż jedynie zdecydowane działanie Stwórcy może dać mu czystość (I tylko gdy mnie weźmiesz gwałtem, czysty będę).
Wizja świata doczesnego, jaka wyłania się z sonetu Donne’a, ukazuje przestrzeń tę jako niedoskonałą, naznaczoną tymczasowością oraz więżącą człowieka w grzechu. Rozum okazuje się zbyt słabym narzędziem, by ocalić przed złymi wyborami, a wpisane w obraz świata pokusy uniemożliwiają dążenie do Boga. Dlatego podmiot liryczny oddaje się w niewolę, odmawiając sobie prawa wyboru (związanego z wolną wolą), będąc przekonanym, iż dzięki temu odrodzi się w blasku majestatu Stwórcy i zazna prawdziwej wolności.
„Dusiołek” należy do najbardziej znanych wierszy Bolesława Leśmian. Polski poeta wskrzesza w nim świat ludowych legend i podań. Czytelnik zostaje już na początku...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Streszczenie Dziwny dom Na ulicy Wierzbowej 13 stał blok który miał 13 pięter. Raz przyszedł do niego listonosz który miał listy polecone dla mieszkańców...
Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Nike” pochodzi z 1926 roku. Był to okres fascynacji autorki japońską poezją haiku – i właśnie takim polskim...
„Biblia królowej Zofii” zwana inaczej „Biblią Szaroszpatacką” to jeden z ważniejszych zabytków istotny nie tylko z powodów religijnych...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Streszczenie Hej wysoko ci u nas technika stanęła wysoko... Pan młody posiadał leżące pod lasem laboratorium dwa reaktory oraz zakład chemicznej syntezy. Z kolei majątek...
Streszczenie „Balladyna” Słowackiego poprzedzona została listem dedykacyjnym który autor zaadresował do Zygmunta Krasińskiego. Nadawca przytacza zasłyszaną...
Geneza czas i miejsce akcji Opowieść o losach sierotki oraz krasnoludków rozgrywa się w kilku miejscach. Pierwszym z nich jest zamek krasnali który zamieszkują...