„Zostawcie nas” to wiersz Tadeusza Różewicza z tomu „Poemat otwarty” (1956). Poeta nawiązuje w tym utworze do wojennego doświadczeń swojego pokolenia. Podmiot liryczny zwraca się do tych, którzy nie przeżyli wojny i nie wyobrażają sobie, jak ona wygląda. W tekście nie ma żadnych makabrycznych obrazów śmierci, jak np. w słynnym wierszu „Ocalony”. Śmierć i cierpienie istnieją jednak w sferze niedopowiedzenia. Doświadczenie wojennej generacji było tak straszne, że ludzie ci „zazdrościli roślinom i kamieniom”. Chcieli należeć do porządku materii nieożywionej lub pozbawionej świadomości.
Podmiot przywołuje wspomnienie kobiety, którą kochał w czasie wojny i przypomina sobie jej strach. Dziewczyna chciała przespać ten straszny czas i obudzić się po wszystkim. Poeta apeluje do młodego pokolenia, aby nie wgłębiała się w przeżycia jego generacji, ponieważ tkwi w nich prawda o tym, że człowiek potrafi być nieludzki. Świadczy o tym wymowny zwrot: „żyjcie jak ludzie”. Oznacza on bowiem, że wojna nie pozwalała zachować ludzkiego oblicza.
W wierszu począwszy od tytułu kilkakrotnie powtarza się zwrot „zostawcie nas” oraz „zapomnijcie o nas”. Wydaje się jednak, że ma on charakter ambiwalentny. Jeśli podmiot apeluje bowiem do przedstawicieli młodej generacji, by żyli „jak ludzie”, nie może jednocześnie traktować dosłownie apelu pozostawienia pokolenia wojennego. Bycie człowiekiem oznacza bowiem przejawianie współczucia i zainteresowania drugim człowiekiem. Jeśli więc zadaniem ludzi jest niedopuszczenie do powtórzenia się tragedii wojny, muszą oni pamiętać o tym, co ona oznacza i do czego prowadzi.
Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...
Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...
W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...
Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...
W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...
Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...
Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...