„Upadek Ikara” to obraz, którego autorem jest Peter Bruegel. Szesnastowieczne dzieło odwołuje się w swojej tematyce do mitologii przedstawiając wydarzenie w zupełnie inny sposób. Peter Bruegel stworzył niezwykle barwne dzieło, które oddaje scenę z perspektywy lotu ptaka.
Tytułowy Ikar nie jest postacią, która zajmowałaby centralne miejsce obrazu. Wręcz przeciwnie, by dostrzec mitycznego bohatera należy szczegółowo przeanalizować dzieło. Można dostrzec samotność młodego mężczyzny, który upada do wody. Pozostałe postaci przedstawione na obrazie nie zwracają uwagi na dramat syna Dedala.
Obraz cechuje kompozycja otwarta. Widz otrzymuje niewielki fragment pejzażu, którego elementem jest Ikar. Niezwykle wiernie oddana jest przyroda i panujące warunki pogodowe. Zastosowanie jasnych barw służy podkreśleniu, że dzień jest niezwykle słoneczny, morze jest spokojne, ukazane w odcieniach niebieskiego.
Na pierwszym planie widoczna jest osoba, która orze pole. Człowiek podąża za koniem, nie zwracając uwagi na wydarzenia, które mają miejsce nieopodal niego. Nieco niżej znajduje się kolejna osoba. Pasterz, który pasie swoje owce.
Ten niezwykły pejzaż cechuje niezwykła szczegółowość, która tyczy się zarówno elementów krajobrazu, jak i postaci przedstawionych na obrazie. Ważnym elementem całości jest także jej kolorystyka. Niezwykle żywa i realistyczna. Widocznym jest także to, że przyroda nie stanowi tła, lecz jest bardzo ważnym elementem dzieła.
Peter Bruegel pokazał wydarzenie znane z mitologii jako mało znaczący epizod. Dramat Ikara wydaje się być tylko jego jednostkową sprawą. Postać jest mało widoczna, stanowi zaledwie element krajobrazu. Przedstawione na obrazie postaci pochłonięte są swoimi zajęciami. Nie zwracając uwagi na siebie nawzajem, nie poświęcają też jej mitycznemu marzycielowi. Obraz pokazuje niezwykłe zdystansowanie jednostek i obojętność.