„Apollo i Marsjasz” Zbigniewa Herberta to wiersz, w którym poeta dokonuje reinterpretacji mitologii. Tekst pokazuje, że prawdziwy pojedynek Marsjasza z Apollinem odbył się dopiero wówczas, gdy ten pierwszy był torturowany przez okrutnego boga. Gra odbywała się wówczas nie na instrumentach, ale na cielesnych organach. Każda część ciała Marsjasza została poddana wymyślnym torturom, a fakt ten paradoksalnie pokazał nieprzebrane bogactwo ciała ofiary. Posiadało ono bowiem kształt („góry wątroby”), kolor („białe wąwozy”), dźwięk („szumiące lasy płuc”) i smak („słodkie pagórki mięśni”).
Warto zwrócić uwagę, że poszczególne organy Marsjasza porównane są do elementów przyrody. Muzyk żegna się bowiem ze światem, a źródłem jego bólu jest nie tylko cierpienie fizyczne, ale również konieczność pożegnania lasu, zimy czy górskich wąwozów. Apollo z kolei nie odczuwa bólu, sprawia wrażenie niemal doskonale zaprogramowanej maszyny czy manekina. Bóg zastanawia się, w jaki sposób wykorzystać Marsjasza dla przyszłej sztuki. Nie wykazuje zatem żadnych uczuć, a kieruje się jedynie chłodną refleksją, jak artyści wyznający hasło sztuki dla sztuki.
Tymczasem natura zupełnie inaczej reaguje na śmierć Marsjasza. Pod nogi Apolla pada martwy słowik, a drzewo, do którego przywiązane jest ciało ofiary, siwieje. Okazuje się zatem, że paradoksalnie to nie bogowie, ale przedstawiciele natury są najbardziej wrażliwymi odbiorcami sztuki. Pojedynek zakończył się zatem triumfem Marsjasza, ponieważ sędziowie zaświadczyli własną śmiercią o jego wyższości.
Herbert, analizując jedną z mitologicznych historii, dokonuje wyrazistej reinterpretacji mitologii. Pokazuje, że wbrew stereotypowym ujęciom, Apollo nie był jedynie bogiem harmonii i piękna, ale posiadał również okrutne i przerażające oblicze. Oznacza to, że antyk rozumiał świat nie tylko w kategoriach doskonałości, ale dostrzegał również ludzki ból i cierpienie.
Streszczenie Przypowieść o dobrym Pasterzu opisuje wizytę pasterza w owczarni który udaje się do niej przez bramę co odróżnia go od złodziei. Gdy już jest...
Campo di Fiori uznawany jest powszechnie za jeden z najbardziej poruszających wierszy Czesława Miłosza. Jego wersy spisane zostały w 1943 roku czyli roku w którym...
Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Elegia o chłopcu polskim” pochodzi z lutego 1944 roku. Data jest znacząca – autor zaledwie miesiąc wcześniej skończył...
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
Streszczenie Akt pierwszy Scena I „Hamlet” rozpoczyna się sceną mającą miejsce przed zamkiem. Dwóch strażników - Bernardo i Francisko - wymienia...
„Ballada o zejściu do sklepu” to utwór Mirona Białoszewskiego. Już po tytule możemy poznać autora który wielokrotnie dał się poznać z łączenie...
„Echa leśne” są nowelą Stefana Żeromskiego po raz pierwszy opublikowaną w roku 1905. Pisarz w tym krótkim tekście powraca do tematu jaki często przewijał...
„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz jakże...
Streszczenie Dedykacja „Faust” rozpoczyna się dedykacją o charakterze inwokacyjnym. Przywołane zostają w niej duhy zwiewne które symbolizują przeszłość....
