„Dar” Czesława Miłosza to wiersz, który powstał w 1971 roku i wszedł w skład tomu „Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada”. Utwór stanowi rodzaj filozoficznej kontemplacji piękna świata i jego wpływu na człowieka. Podmiotem tekstu jest człowiek, który opisuje jeden dzień ze swojego życia. Nie dowiadujemy się wiele o jego konkretnych czynnościach, poza stwierdzeniem, że „pracował w ogrodzie”. Stwierdzenie to zarysowuje sytuację liryczną: oto podmiot przebywa na łonie natury, a widok przyrody napawa go spokojem i wewnętrzną harmonią.
Poeta czuje się szczęśliwy i niejako oczyszczony z wszelkich negatywnych emocji. Kontakt z przyrodą eliminuje bowiem żądzę posiadania („Nie było na świecie rzeczy, którą chciałbym mieć”), zazdrość („Nie było na świecie nikogo, komu warto byłoby zazdrościć”), pamięć o niepowodzeniach („Co przydarzyło się złego, zapomniałem”). Podmiot czuje się pogodzony ze sobą i wolny od fizycznych dolegliwości.
Styl utworu jest pozbawiony efektownych ozdobników, dominuje prostota i przejrzystość myśli oraz retoryczna fraza. Występuje jedynie jeden epitet: „niebieskie morze” podkreślający wymienione cechy stylu. Świat przedstawiony przypomina raj, wskazuje na to przestrzeń ogrodu (Edenu), a także wymowne połączenie piękna natury i jej wymiaru duchowego. Przyroda jawi się wręcz jako rzeczywistość transcendentna i doskonale harmonijna, a człowiek stanowi jej integralną część.
Mamy tu do czynienia z tomistyczną wizją świata, zgodnie z którą, człowiek obcując z naturą i jej pięknem doznaje obecności transcendencji. Tym samym praca w ogrodzie urasta do rangi swoistej epifanii raju, który nie tylko istnieje, ale niejako nieustannie się wydarza – staje się dla istoty ludzkiej tytułowym darem.
Streszczenie Powieść młodzieżowa „Szósta klepka” autorstwa Małgorzaty Musierowicz opowiada o nastolatce – młodej Cesi Żakównie która...
Przemiany życia społecznego inspirowały wielu artystów i intelektualistów w XX wieku. Szczególnie okres międzywojenny wydał wiele dzieł których...
„Święty Boże święty mocny” to hymn Jana Kasprowicza z cyklu „Ginącemu światu”. Jest to utwór w którym najmocniej dochodzi do głosu...
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Fraszka „Na lipę” przedstawia radości wiejskiego spokojnego życia (topos arkadyjski). Tytułowe drzewo zwraca się do człowieka przechodzącego obok: Gościu...
„Podłogo błogosław” to wiersz Mirona Białoszewskiego pochodzący z 1957 roku. Już tytuł sugeruje że mamy do czynienia z typowym dla poety łączeniem sacrum...
W 1789 roku francuski wynalazca Jean-Pierre Blanchard odbył nad Warszawą lot balonem. Wydarzenie to zainspirowało Adama Naruszowicza do napisania ody – z dzisiejszego...
Geneza czas i miejsce akcji „Poczwarka” to powieść Doroty Terakowskiej. Akcja powieści toczy się we współczesnej Polsce. Utwór trudny jest do zakwalifikowana...
Krótki wiersz Juliana Tuwima „Sitowie” to tak naprawdę inspirujący wykład na temat poezji przemijania oraz związków między życiem a literaturą....