Charakterystyka kierunku
Surrealizm to kierunek, który ujawnił się zarówno w literaturze jak i sztuce. Kierunek rozwinął się w 1924 roku. Inną nazwą kierunku jest nadrealizm. Nazwa kierunku została stworzona przez Guilliame Apollinare, który był również teoretykiem kubizmu.
Cechy, opis, założenia
Surrealizm skupiał się na przedstawianiu „wnętrza” człowieka. Istotnymi w tym nurcie były przeżycia artysty, jednak związane one były bardziej z jego podświadomością niż świadomym odnotowaniem emocji. W surrealizmie istotna jest rola wyobraźni, marzenia senne czy też postrzeganie świata, które wymyka się regułom i ograniczeniom nakładanym przez ludzki umysł. Surrealizm i jego powstanie związane było także z pojawieniem się psychoanalizy. Na obrazach tworzonych przez surrelistów znaleźć można było fantastyczne postaci, które zestawione były na niezwykłych zasadach. Takie podejście stanowiło hołd dla siły wyobraźni i podświadomości ludzkiej. Do podobnych wartości nawiązywała także literatura tego kierunku, który przeciwstawiał się z założenia realizmowi.
Przedstawiciele
Surrealizm w literaturze pojawił się dzięki grupie, która związana była z pismem „Litterature”. W późniejszym okresie powstały także kolejne manifestacje surrealistyczne. Autorem manifestów jest A. Breton. Twórcami związanymi z nurtem był także Tristian Tzara, R. Char czy M. Leiris. W polskiej literaturze surrealistyczne wpływy można dostrzec między innymi w twórczości: A. Ważyka, Aleksandra Wata czy w twórczości Witkacego.
Przedstawicielami surrealizmu w malarstwie byli między innymi: Max Ernst, Francis Pabia czy Hans Arp. Najpopularniejszym z twórców jest jednak z pewnością Slavador Dali. Jednymi z dzieł, które warte są zapamiętania są: „Trwałość pamięci”, a także niezwykłe, surrealistyczne przedstawienie zwierzęcia, którym jest „Płonąca żyrafa”.
Jedną z najważniejszych płaszczyzn ideowych powieści „Nad Niemnem” jest etos pracy. Praca stanowi tu bowiem wzorzec kulturowy usankcjonowany przez tradycję i...
Tomasz Judym jest bohaterem powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni”. Powieść została opublikowana w roku 1900 w okresie gdy rozkwitały w Polsce ideały...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Moja droga z domu do szkoły jest długa i wiedzie przez całe miasto. Część z niej muszę przejść pieszo a część pokonuje autobusem. Obok mojego domu skręcam w alejkę....
Słowo „satyra” bardzo często pojawia się w prasie i telewizji. Przywykliśmy do niego tak bardzo że często sami nie zastanawiamy się jakie są cechy satyry...
Wielki włoski intelektualista Umberto Eco stwierdził że kto czyta książki żyje podwójnie. Uważam że ten profesor a przy tym wspaniały pisarz (autor „Imienia...
Juliusz Verne to według mnie jeden z najciekawszych pisarzy jacy żyli w XIX wieku! Była to epoka obfitująca w wielkich literatów – wtedy tworzyli Henryk Sienkiewicz...
W historii polskiej kultury Stanisław Ignacy Witkiewicz zapisał się nie tylko jako wybitny twórca ale także jako autor jednej z najciekawszych i najbardziej nietypowych...
Jeszcze do czasów po II wojnie światowej Polska była krajem rolniczym – większość społeczeństwa pracowała na roli. Temat życia na wsi pojawiał się więc...