„Albatros” Charlesa Baudelaire’a to wiersz autotematyczny, w którym twórca wypowiada się na temat istoty poezji i kondycji samego poety. W tekście pojawia się horacjański topos poety-ptaka, zaczerpnięty ze słynnej „Ody do Mecenasa”. U Horacego odbywa się metamorfozą artysty w łabędzia, natomiast Baudelaire pokazuje poetę jako albatrosa – morskiego ptaka, podziwianego przez marynarzy.
Mamy tu do czynienia ze swoistą reinterpretacją motywu poety-łabędzia. Albatros wydaje się bowiem bardziej dziki i niezależny od sfery kultury niż łabędź. Jego związek z morzem, przestrzenią nieskończoną, oznacza również przywiązanie do wolności. Baudelaire określa poetę-albatrosa za pomocą kunsztownych metafor: „król błękitu” i „chmur pan”. Wskazują one na takie atrybuty artysty, jak władza i przynależność do sfery nieba, a więc marzeń i ideałów.
Przestrzeń w wierszu została uporządkowana na zasadzie opozycji góry i dołu. Góra oznacza dziedzinę duchowości, natomiast dół to sfera przyziemności i realizmu. Albatros schwytany przez marynarzy natychmiast traci swoje umiejętności – jego skrzydła stają się niczym drewniane wiosła, które mu ciążą. Krok staje się chwiejny, ponieważ ptak ów nie jest przyzwyczajony do stąpania po ziemi. Podobnie dzieje się z poetą, który jest niedościgniony w dziedzinie sztuki, natomiast codzienność go przytłacza, a nierzadko w ogóle sobie z nią nie radzi.
Baudelaire wskazuje zatem na wewnętrzną ambiwalencję statusu poety. Z jednej strony jest on jednostką wyjątkową, posiadającą wyróżniający go spośród innych dar widzenia i rozumienia rzeczy wyższych; z drugiej strony bywa nieporadny i słaby, jeśli próbuje „zejść na ziemię”.
Napisany przez Jana Andrzeja Morsztyna epigramat „Niestatek Prędzej kto wiatr ” znalazł się w pierwszej księdze zbioru poetyckiego „Lutnia” który...
Streszczenie Żył sobie pewien szewczyk którego nazywano Dratewką. Zajmował się szyciem butów ale zajęcie to nie przynosiło mu zbytnich dochodów. Choć...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
Karol Wojtyła to postać niezwykle istotna dla dziejów świata w XX stuleciu. Trudno rozważać jego ostatnie ćwierćwiecze bez uwzględnienia Jana Pawła II. Zadumani...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Streszczenie Życie Buby nieco różni się od życia jej rówieśniczek. Upływa jej ono na brydżu granym ze znajomymi dziadka oraz na krótkich chwilach...
Streszczenie Przedmowa Polska od niemal pół wieku jest ofiarą okrucieństwa bezwzględnych władców a zarazem krajem zamieszkanym przez ludzi gotowych do największych...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane jest do człowieka który przekazał służącym majątek przed podróżą. Jednemu dał 5 talentów...
