„Księga ubogich” to zbiór wierszy Jana Kasprowicza wydanych w 1916 roku. Większość utworów składających się na ten cykl powstało podczas I wojny światowej którą poeta spędził w Zakopanem. Sam tytuł zbioru stanowi nawiązanie do średniowiecznej biblii pauperum... Więcej »
Więcej »Sonety „Z chałupy” to cykl młodzieńczych wierszy Jana Kasprowicza publikowanych na łamach „Głosu” w 1888 roku. Poeta pomimo zastosowania formy sonetu zachował w utworach składających się na cykl styl reportażowy. Nie znajdziemy tu wielu figur poetyckich ani lirycznego... Więcej »
Więcej »„Hymn świętego Franciszka z Asyżu” to utwór Jana Kasprowicza pochodzący z tomu „Salve Regina” stanowiący niejako rehabilitację poety za bluźnierczy ton cyklu „Ginącemu światu”. Poeta nadal dostrzega tu zło świata i piętno grzechu jednak udaje mu... Więcej »
Więcej »„Święty Boże święty mocny” to hymn Jana Kasprowicza z cyklu „Ginącemu światu”. Jest to utwór w którym najmocniej dochodzi do głosu duchowy kryzys poety a nawet pojawia się bluźnierczy gest ugięcia kolan przed szatanem. Utwór ma charakter podniosły... Więcej »
Więcej »„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym znajduje się na pograniczu epiki i liryki. Do epickich elementów utworu należą obecność bohaterów akcji... Więcej »
Więcej »„Dies irae” to jeden z hymnów Jana Kasprowicza z cyklu „Ginącemu światu”. Hymny należą do najdoskonalszych osiągnięć poezji tego artysty a także całej literatury Młodej Polski. „Dies irae” to utwór o patetycznym nastroju i budowie melicznej.... Więcej »
Więcej »„Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach” to cykl liryków tatrzańskich Jana Kasprowicza. Składa się on z czterech sonetów o tej samej tematyce. Sonety są ze sobą mocno powiązane – wszystkie stanowią poetycki opis tytułowego krzaku dzikiej róży... Więcej »
Więcej »Wiersz „Któż nam powróci” Kazimierza Przerwy-Tetmajera należy do liryki autotematycznej traktuje bowiem o młodopolskim pokoleniu poetów. Podmiot tekstu wypowiada się w pierwszej osobie liczby mnogiej ponieważ mówi w imieniu całej generacji. Ideowa wymowa... Więcej »
Więcej »Wiersz „W lesie” Kazimierza Przerwy-Tetmajera należy do liryki opisowej. Przedmiotem tekstu jest poetycki pejzaż natury. Podmiot wiersza to wnikliwy i wrażliwy obserwator który w widoku lasu podczas słonecznej pogody dostrzega podobieństwo do impresjonistycznych obrazów.... Więcej »
Więcej »Wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera o incipicie „Ja kiedy usta…” należy do liryki miłosnej. Poeta w bardzo śmiały sposób analizuje tu naturę aktu erotycznego z kobietą a także podkreśla że sfera seksu stanowi dla niego rodzaj ucieczki od rzeczywistości i poczucia... Więcej »
Więcej »„Lubię kiedy kobieta…” to jeden z najbardziej znanych erotyków Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Poeta w odważny sposób przedstawia w nim akt miłosny i szczegółowo analizuje kobiece doznania seksualne. Jednocześnie wiersz wpisuje się w charakterystyczny dla... Więcej »
Więcej »„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający się refren oraz rytmiczność tekstu. Co więcej metrum wiersza oddaje bicie dzwonów kościelnych. „Anioł Pański”... Więcej »
Więcej »„Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej” to jeden z cyklu tatrzańskich wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Jest to nastrojowy liryk w którym poeta ujawnia swoją impresjonistyczną wrażliwość zwłaszcza w dziedzinie koloru. Tekst posiada również akcenty młodopolskiego... Więcej »
Więcej »„Melodia mgieł nocnych” należy do tatrzańskiej poezji Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Wiersz został opatrzony podtytułem „Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym” który określa dokładnie lokalizację obserwatora. Tekst ma charakter meliczny na ową melodyjność wpływają... Więcej »
Więcej »„Eviva l'arte!” to jeden z wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyrażający uwielbienie poety dla sztuki i dumę z bycia artystą. Tytułowe wykrzyknienie w języku włoskim oznacza tyle co „niech żyje sztuka” – takie jest właśnie przesłanie lirycznego tekstu. Wiersz... Więcej »
Więcej »„Hymn do Nirwany” Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyraża młodopolski dekadentyzm zwątpienie w sens istnienia oraz fascynację ezoteryką i innymi niż chrześcijański systemami religijnymi. Wiersz pod względem formalnym ma charakter modlitwy litanijnej. Składa się z osiemnastu jednowersowych... Więcej »
Więcej »„Nie wierzę w nic” to jeden z dekadenckich wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Poeta daje w nim wyraz swojemu zwątpieniu we wszystkie znane wartości a także podkreśla pragnienie osiągnięcia duchowej Nirwany. Pod względem formalnym wiersz jest klasyczny czterostrofowym sonetem.... Więcej »
Więcej »„Koniec XIX wieku” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to wiersz będący manifestacją młodopolskiego dekadentyzmu i kryzysu kultury europejskiej. Poeta zadaje w nim dramatyczne pytanie o sens istnienia w obliczu metafizycznej pustki; jest również wyrazem inspiracji filozofią Artura... Więcej »
Więcej »„Pierwsza przechadzka” to wiersz Leopolda Staffa napisany w 1946 roku. Utwór powstał tuż po II wojnie światowej i traktuje właśnie o owym trudnym czasie kiedy Polacy musieli odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Symbolem zakończenia wojennego kataklizmu jest posiadanie domu... Więcej »
Więcej »„Ogród przedziwny” Leopolda Staffa to wiersz pochodzący z tomu „Uśmiechy godzin” (1910). Poeta wyraża w nim zachwyt nad pięknem świata opowiada się za poezją prostą i przystępną oraz odwołuje się do tradycji antyku i chrześcijaństwa. Tytułowy ogród... Więcej »
Więcej »„Sonet szalony” Leopolda Staffa to wiersz pochodzący z tomu „Ptakom niebieskim” (1903). Jest on wyrazem filozofii pochwały życia i twórczej wolności. Sonet prezentuje również bliską Staffowi koncepcję poezji. Podmiotem tekstu jest sam poeta który... Więcej »
Więcej »Wiersz Leopolda Staffa „Deszcz jesienny” pochodzi z tomu poetyckiego „Dzień duszy” (1903). Tekst należy do wczesnych utworów autora w których do głosu doszły najbardziej charakterystyczne elementy modernizmu przede wszystkim dekadenckie zwątpienie w sens życia... Więcej »
Więcej »Wiersz „Przedśpiew” Leopolda Staffa pochodzi z tomu „Gałąź kwitnąca” (1908). Tekst stanowi poetyckie credo artysty. Poeta wypowiada się w nim bowiem na temat roli poezji ale także powołania każdego człowieka. Podmiot tekstu mówi w pierwszej osobie liczby pojedynczej... Więcej »
Więcej »„Kowal” to jeden z najważniejszych wierszy debiutanckiego tomu poetyckiego Leopolda Staffa „Sny o potędze” (1901). Liryk ma charakter programowy stanowi bowiem wykładnię sztuki i życia jakie postuluje poeta. Podmiotem w wierszu jest osoba którą można utożsamić... Więcej »
Więcej »Geneza „Ziemia obiecana” Władysława Reymonta została wydana w 1899 roku. Jej napisanie poprzedziły kilkumiesięczny pobyt autora w rozwijającej się wówczas Łodzi i prowadzone w mieście obserwacje. Powieść miała pokazywać obraz rodzącego się społeczeństwa kapitalistycznego... Więcej »
Więcej »Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga potem zaś odwiedza fabrykę Bucholca. W tym czasie do zakładu przychodzi Michałkowa która oczekuje odszkodowania... Więcej »
Więcej »Geneza Władysław Reymont pisał „Chłopów” w latach 1899 – 1909. Pierwowzorem dla miejsca akcji stała się prawdziwa wieś Lipce. W 1924 roku powieść ta została odznaczona Literacką Nagrodą Nobla. Czas i miejsce akcji Akcja powieści rozgrywa się we wsi Lipce na Kujawach... Więcej »
Więcej »Tom I. Jesień Powieść rozpoczyna się słowami starej Agaty wyruszającej na żebry: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” którymi kobieta pozdrawia napotkanego księdza. Duchowny wręcza Agacie drobną jałmużnę a następnie zamyśla się nad losami wsi. Na polach pracują... Więcej »
Więcej »Wiersz Kazimierza Wierzyńskiego „Lewa kieszeń” to pozornie opis zwykłego dnia. Jednak pod relacją o codziennych czynnościach kryje się pewna myśl filozoficzna a także specyficzna koncepcja poezji. Chodzę i gapię się ludziom na pięty … I zda się jestem też bardzo zajęty... Więcej »
Więcej »Geneza Stanisław Wyspiański napisał „Wesele” w 1900 roku. Bezpośrednią inspiracją do powstania sztuki był ślub poety Lucjana Rydla i chłopki Jadwigi Mikołajczykówny. Wesele państwa młodych odbyło się w dworku Włodzimierza Tetmajera i jego żony Anny w podkrakowskich... Więcej »
Więcej »Streszczenie Akt I W listopadową noc 1900 roku w podkrakowskich Bronowicach odbywa się wesele. Dziennikarz rozmawia z Czepcem. Czepiec przekonuje że chłopi są bardzo wartościową warstwą społeczną codziennie czytają gazety są ciekawi świata. Z kolei Dziennikarza interesuje tylko odpoczynek... Więcej »
Więcej »Streszczenie I Tadeusz Boy-Żeleński pisze „Plotkę o „Weselu” 20 lat po powstaniu dramatu. Jego ambicją nie jest literaturoznawcza analiza dzieła ale przypomnienie i zachowanie dla potomnych genezy „Wesela” która zdaniem autora w przeciwnym razie zostanie zapomniana.... Więcej »
Więcej »Utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Jestem jak szampan” pochodzi z roku 1919. Autor (będący ewidentnie podmiotem lirycznym) porównuje się w wierszu do różnych alkoholi: Jestem jak szampan lekki doskonały Jak koniak mocny jak likier soczysty Jak miód w szaleństwie... Więcej »
Więcej »„Manifest szalony” jest wierszem Kazimierza Wierzyńskiego. Tytuł sugeruje że mamy do czynienia z czymś co wyjawia poglądy autora na poezję a może nawet i na życie. I tak też jest chociaż (znowuż wedle tytułu) mamy do czynienia z manifestem „szalonym”. Już bowiem... Więcej »
Więcej »Już sam tytuł wiersza Kazimierza Wierzyńskiego przywodzi nastrój beztroski i radości życia. „Zielono mam w głowie” – tak może mówić człowiek który nie przejmuje się troskami i problemami kto pragnie czerpać z życia pełnymi garściami. I faktycznie... Więcej »
Więcej »Wiersz Tadeusza Peipera „Ulica” stanowi realizację postulatów autora z jego dzieł publicystycznych. W manifeście „Miasto masa maszyna” zalecał on by twórczość czerpała inspirację z miast i najnowszych osiągnieć techniki. Co więcej artysta winien zachwycać... Więcej »
Więcej »Przemiany życia społecznego inspirowały wielu artystów i intelektualistów w XX wieku. Szczególnie okres międzywojenny wydał wiele dzieł których twórcy mierzyli się z nową rzeczywistością. Dlaczego akurat ta epoka stała się tak wrażliwa na zmianę? Przede... Więcej »
Więcej »Akcja powieści toczy się w Paryżu w połowie XIX wieku. Książkę rozpoczyna scena premiery spektaklu „Jasnowłosa Wenus” w Teatrze Varietes. W przedstawieniu ma wystąpić nowa aktorka Nana. Na premierze zjawia się cała elita Paryża: Mignon (mąż aktorki Róży) La Falois... Więcej »
Więcej »Geneza „Germinal” Emila Zoli powstał w 1885 roku. Była to trzynasta część cyklu o rodzie Rougon-Macquartów. Tytuł zaczerpnął pisarz z francuskiego kalendarza i znaczy on mniej więcej tyle co „wiosna”. Czas i miejsce akcji Akcja powieści rozgrywa się w połowie... Więcej »
Więcej »Akcja powieści toczy się w XIX wieku w małym mieście na północy Francji. Stefan przybywa do Montsou w poszukiwaniu pracy. Dociera do nędznego górniczego osiedla (nr 240) gdzie zatrzymuje się u dziesięcioosobowej rodziny Maheu. Wszyscy pracują w miejscowej kopalni. Dzięki protekcji... Więcej »
Więcej »Streszczenie Pewien robot mając wyruszyć w daleką drogę postanowił wyposażyć się w elektrycznego przyjaciela. W tym celu udał się do wynalazcy o którym słyszał...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane jest do człowieka który przekazał służącym majątek przed podróżą. Jednemu dał 5 talentów...
„Sztuka poetycka” Paula Verlaine’a to wiersz autotematyczny w którym poeta wykłada swoją wizję poezji. Tekst ma charakter swoistej instrukcji tworzenia...
Streszczenie „Mikołajek i inne chłopaki” to utwór stanowiący trzecią część cyklu powieści o przygodach tytułowego Mikołajka – małego chłopca...
Geneza Ostateczna wersja „Emancypantek” ukształtowała się w roku 1903. Trzynaście lat wcześniej w „Kurierze Codziennym” ukazywała się powieść...
„Bal w operze” to poemat Juliana Tuwima napisany w 1936 roku. Otacza go aura utworu kontrowersyjnego i wieloznacznego. Jego styl uznawany za wulgarny i bluźnierczy...
Bohaterem bajki „Szczur i kot” Ignacego Krasickiego jest tytułowy gryzoń. Akcja dzieje się w czasie mszy świętej – szczur wszedł na ołtarz i przechwala...